Metoda porównawcza w naukach społecznych 1600-SZD-WM-MPNS
Konwersatorium (KON) Semestr zimowy 2022/23

1. Bartolini, Stefano. „On Time and Comparative Research”. Journal of Theoretical Politics 5, nr 2 (1993): 131–67.

2. Della Porta, Donatella, i Michael Keating. Approaches and Methodologies in the Social Sciences: A Pluralist Perspective. Cambridge University Press, 2008.

3. Lijphart, Arend. „Comparative Politics and the Comparative Method”. The American Political Science Review 65, nr 3 (1971): 682–93.

4. Lijphart, Arend. „The comparable-cases strategy in comparative research”. Comparative political studies 8, nr 2 (1975): 158.

5. Przeworski, Adam, i Henry Teune. The Logic of Comparative Social Inquiry. New York: Wiley, 1970.

6. Boswell, John, Jack Corbett, i R. A. W. Rhodes. The Art and Craft of Comparison. Strategies for Social Inquiry. Cambridge: Cambridge University Press, 2019.

7. Ragin, Charles C. The Comparative Method: Moving Beyond Qualitative and Quantitative Strategies. Univ of California Press, 2014.

8. Lange, Matthew. Comparative-Historical Methods. SAGE, 2012.

9. Guy Peters, B. Strategies for Comparative Research in Political Science: Theory and Methods. Palgrave Macmillan, 2013.

10. Seawright, Jason. 2016. Multi-Method Social Science: Combining Qualitative and Quantitative Tools. Strategies for Social Inquiry. Cambridge: Cambridge University Press, 2016.

Prowadzący przekaże słuchaczom pełny spis literatury wraz z artykułami naukowymi.

Na koniec zajęć słuchacze przygotowują pracę zaliczeniową stanowiącą projekt badania wykorzystującego metodę porównawczą, a następnie „bronią” go ustnie przed prowadzącym. Zaliczenie poprawkowe ma taką samą formę.

Ocena projektów badawczych oparta będzie na sprawdzeniu czy jego założenia spełniają modelowo ujęte kryteria jakości badań porównawczych. Szczegóły będą podane podczas zajęć.