Kompetencje komunikacyjne u dzieci

seminaria licencjackie

w sali

Celem seminarium jest metodologiczne i merytoryczne przygotowanie prac licencjackich z zakresu komunikacji i kompetencji komunikacyjnych dzieci. Studenci będą mieli możliwość zapoznać się z aparatem pojęciowym używanym do opisu sprawności komunikacyjnych u dzieci. W trakcie spotkań studenci będą mieli możliwość prezentacji fragmentów przygotowywanych prac oraz przeczytanych lektur.

Uczestnicy seminarium będą mieli okazję zapoznania się z poszczególnymi etapami postępowania diagnostycznego oraz terapeutycznego w przypadku np. niedostatecznego wykształcenia się kompetencji komunikacyjnych u dziecka. Studenci uczestniczący w seminarium nabędą umiejętność analizy charakterystycznych cech mowy dzieci. Podczas trwania seminarium uczestnicy z wykorzystaniem technik informacyjno-komunikacyjnych prowadzą swoje badania w obrębie zagadnień związanych z kompetencjami komunikacyjnymi oraz dyslalią. W czasie trwania seminarium przewidziane są prezentacje otrzymanych wyników oraz dyskusje.

Emiluta-Rozya, Danuta, 2007, Opóźniony rozwój mowy a opóźnienie rozwoju mowy, „Poradnik językowy”, nr 8, s. 54-65.

Grabias, Stanisław, 1997, Mowa i jej zaburzenia [w:] „Audiologia” t. X, s. 9 – 36.

Grabias, Stanisław, 2001, Język w zachowaniach społecznych, Lublin, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Kaczorowska-Bray, Katarzyna, 2012, Zaburzenia komunikacji językowej w grupie osób z niepełnosprawnością intelektualną [w:] Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną, red. J. J. Błeszyński, K. Kaczorowska-Bray, Gdańsk, Wydawnictwo Harmonia Universalis.

Kuszak, Kinga, 2011, Kompetencja komunikacyjna dzieci w okresie późnego dzieciństwa w aspekcie rozwojowym, Poznań, Wydawnictwo Uniwersytetu Adama Mickiewicza.

Porayski-Pomsta, Józef, 1993, Umiejętności komunikacyjne i językowe dzieci w wieku przedszkolnym, Warszawa.

Porayski-Pomsta, Józef, 2007, Mowa dziecka jako przedmiot badań, „Poradnik Językowy”, 8, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 3-25.

Porayski-Pomsta, Józef, 2015, O rozwoju mowy dziecka dwa studia, Warszawa, Dom Wydawniczy Elipsa.

Sadowska Elżbieta, 2020, Zachowania komunikacyjne dzieci z autyzmem. Wpływ deficytów kompetencji komunikacyjnej na sposób porozumiewania się dzieci z autyzmem, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

Wiedza:

Student:

- posiada wiedzę na temat podstawowych metod i technik badań logopedycznych,

- posiada wiedzę na temat zaburzeń rozwoju mowy, w szczególności pogłębioną wiedzę na temat dyslalii i opóźnionego rozwoju mowy,

- posiada wiedzę na temat planowania i wdrażania procesu usprawniania mowy w różnych rodzajach dyslalii i w opóźnionym rozwoju mowy;

- posiada wiedzę na temat podstawowych metod i technik badań logopedycznych,

- posiada wiedzę z zakresu językoznawstwa która przy wsparciu opiekuna naukowego, na analizę i interpretację zjawisk językowych obserwowanych w mowie dziecka,

Umiejętności:

- umie samodzielnie pogłębiać wiedzę i rozwijać umiejętności, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego;

- umie zaprezentować własne wątpliwości, sugestie, pomysły, interpretacje, popierając je merytoryczną argumentacją z wykorzystaniem wybranych ujęć teoretycznych i poglądów różnych autorów;

- potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, logopedii, pedagogiki, psychologii oraz medycyny do oceny poziomu rozwoju mowy dziecka, rozpoznania zaburzeń oraz zaplanowania postępowania terapeutycznego,

- potrafi dokonać krytycznego przeglądu literatury przedmiotu i innych dostępnych źródeł (w języku polskim i językach obcych)

- potrafi wykorzystać w badaniach nowoczesne technologie,

- potrafi samodzielnie pogłębiać wiedzę i rozwijać umiejętności;

Kompetencje społeczne:

Student:

- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ich uzupełniania i doskonalenia i potrafi to robić; dokonuje samooceny własnych umiejętności i kompetencji;

- dostrzega, poprawnie rozpoznaje i rozstrzyga problemy związane z lingwistycznymi aspektami zaburzeń mowy;

- Obecność na zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.

- aktywność na zajęciach, czytanie lektur wskazanych przez prowadzącego oraz przygotowanie referatów i streszczeń na podstawie literatury

- przygotowanie konspektu pracy, przygotowanie i prezentacja fragmentów pracy oraz wyników badań własnych, przygotowywanie wystąpień, przygotowanie pracy licencjackiej.

- stosowanie się do harmonogramu tworzenia pracy dyplomowej (przygotowanego przez prowadzącego) obejmującego m.in. wybór tematu, kwerenda biblioteczna, przygotowanie bibliografii i konspektu, przygotowanie kolejnych rozdziałów pracy, redakcja pracy.

Sposób wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji w pracach dyplomowych określają zapisy § 3 i 4 uchwały nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia. Zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do korekty i redakcji tekstu.