Ikonografia nowożytna i nowoczesna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-ININWE |
Kod Erasmus / ISCED: |
03.6
|
Nazwa przedmiotu: | Ikonografia nowożytna i nowoczesna |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Wykład poświęcony najważniejszym tematom i formułom ikonograficznym rozpowszechnionym w nowożytnej i nowoczesnej sztuce europejskiej, z uwzględnieniem problemów, jakie rodzi odnoszenie metody ikonograficznej do sztuki niektórych środowisk, okresów i zjawisk artystycznych. Ikonografia nowożytnej sztuki europejskiej omawiana jest na szerszym tle historyczno-kulturowym, w powiązaniu z teologią, liturgią, filozofią, literaturą i obyczajem. |
Pełny opis: |
Przedmiotem kursu jest ikonografia europejskiej sztuki nowożytnej i nowoczesnej ukazana w relacji do przemian kulturowych, społecznych i religijnych. Pierwszy blok tematyczny odnosi się do przemian w ikonografii we wczesnorenesansowej kulturze humanistycznej i obejmuje następujące zagadnienia: - Renesans czy renesanse? - Wczesnorenesansowy humanizm, - Toposy antyczne w sztuce, - Kolekcjonerstwo dzieł antycznych, - Ekphrasis, - Antiquitas i christianitas, - Pejzaż bukoliczny, - Ciało, nagość i akt nowożytny, - Obrazy mitologiczne, - Recepcja Owidiusza, - Emblematyka i ikonologia. W kolejnej części wykładu zostanie omówiona ikonografii sztuki Północnej Europy XVI i XVII w: - Portrety humanistów północnoeuropejskich, - Koncepcja głupoty etycznej i przedstawienia głupców, - Przypowieść o synu marnotrawnym i jej konfesyjne redakcje obrazowe, - Świat pieniądza, - Przysłowia, - Niedobrana para, - Kraina lenistwa, - Świat na opak, - Karnawał, - Ikonografia zarazy. Następnie przedstawione zostaną zagadnienia związane ze sztuką dobry reformacji: - Ikonoklazm i fale obrazoburstwa, - Nowe koncepcje obrazu, odrzucenie funkcji kultowej i dewocyjnej przedstawień religijnych, - Konfesyjne polemiki obrazowe, - Obrazy dydaktyczne i satyryczne, - Monstra i monstrualność, - Status i ikonografia Marii oraz świętych, - Sakramenty, - Tematy doktrynalne, - Nowe tematy obrazowe. Wykład zamkną rozważania na temat ikonografii potrydenckiej oraz takich zagadnień jak: - Rola soboru trydenckiego, obrona obrazu kultowego oraz pośrednictwa obrazów, - Kult maryjny, - Czyściec, - Sakramenty, - Święci, misjonarze i Nowy Świat. |
Literatura: |
Ważniejsze źródła: Stary i Nowy Testament; Owidiusz, Metamorfozy, Fasti. Pliniusz, Historia naturalna (wybór), przekł. I. i T. Zawadzkich, Wrocław 1961. Filostrat, Obrazy, przeł. R. Popwski, Warszawa 2004. Leonardo da Vinci, Traktat o malarstwie, przeł. M. Rzepińska, Wrocław 1961. A. Alciatus, Emblematum libellus = Książeczka emblematów, przekł. i koment. pod kier. M. Mejora, Warszawa 2002. G. Vasari, Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, t. 1-9, przekł. Karol Estreicher, Warszawa- Kraków, 1985-1990. C. Ripa, Ikonologia, tłum. I. Kania, Kraków 1998. Wybrane opracowania: L. Barkan. Unearthing the Past: Archeology and Aesthetics in the Making of Renaissance Culture, New Haven and London, 1999. M. Baxandall, Painting and Experience in Fifteenth Century Italy: A Primer in the Social History of Pictorial Style, Oxford 1972. J. Białostocki, Symbole i obrazy w świecie sztuki, 2 t., Warszawa 1982. P.P. Bober, R. O. Rubintein, Renaissance Artists and Antique Sculptures, London 1987. M. Bull, The Mirror of the Gods: Classical Mythology in Renaissance Art, London 2005. K. W. Christian, Empire without End: Antiquities Collections in Renaissance Rome, c. 1350-1527, New Haven 2010. L. Freedman, Classical Myths in Italian Renaissance Painting, Cambridge 2011. From a Mighty Fortress. Prints, Drawings and Books in the Age of Luther, 1483-1546, red. C. Andersson and C. Talbot, Detroit 1983. E. H. Gombrich, Symbolic Images, London 1972. S. Michalski, Protestanci a sztuka. Spór o obrazy w Europie nowożytnej, Warszawa 1989. K. Moxey, Peasants, Warriors and Wives. Popular Imagery in the Reformation, Chicago, 1989. E. Panofsky, Renaissance and Renascences in Western Art, New York 1960. idem, Studia z historii sztuki, wybrał, oprac. i opatrzył posł. Jan Białostocki, Warszawa 1971. Patronage in the Renaissance, ed. G. F. Lytle and S. Orgel, Princeton 1981. J. Pelc, Słowo i obraz na pograniczu literatury i sztuk plastycznych, Kraków 2002. R.W. Scribner, For the Sake of the Simple Folk. Popular Propaganda for the German Reformation, Oxford 1994. Słowniki: Lexikon der christlichen Ikonographie, red. E Kirschbaum, t. 1-8, Rom-Freiburg-Basel-Wien 1968-1976. Lexicon iconographicum mythologiae classicae, Zurich 1981-1999. A. Pigler, Barockthemen. Eine Auswahl von Verzeichnissen zur Ikonographie des 17. und 18. Jahrhunderts, t. 1-2, Budapest 1974. J. D. Reid, The Oxford Guide to Classical Mythology in the Arts 1300-1990s., t. 1-2, New York 1993. G. de Tervarent, Attributs et symbols dans l’art profane, Geneva 1997. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu pełnego cyklu zajęć student w zakresie wiedzy: - ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu ikonografii nowożytnej i nowoczesnej; zna istotne tematy i motywy ikonograficzne (K W03), - ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi dziedzinami nauki, jak historia, filozofia, antropologia, wiedza o kulturze, religii i literaturze (K W16), - ma świadomość kompleksowej natury języka oraz jego złożoności i historycznej zmienności jego znaczeń w kontekście ikonografii nowożytnej i nowoczesnej (K W18). W zakresie umiejętności student: - umie rozpoznawać najważniejsze tematy ikonograficzne w sztuce europejskiej epoki nowożytnej, rozumie procesy rozpowszechniania i przekształcania wzorów ikonograficznych, potrafi też samodzielnie analizować obrazy i cykle obrazowe, oparte na poznanych na wykładzie schematach (K U03). |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny na platformie Kampus Studenci otrzymają cztery tematy, z których będą mogli wybrać trzy do opracowania w formie krótkich esejów. Przy ocenianiu esejów będą brane pod uwagę następujące kryteria: - wyczerpujące omówienie wskazanego zagadnienia, - poprawność merytoryczna pracy, - logiczna konstrukcja eseju, - poprawność językowa. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT WYK
ŚR CZ PT WYK
|
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin, 50 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Anna Sienicka | |
Prowadzący grup: | Anna Sienicka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet DEMO.