Historia sztuki nowoczesnej polskiej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3105-LNWPL-W13 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Historia sztuki nowoczesnej polskiej |
Jednostka: | Instytut Historii Sztuki |
Grupy: |
Obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Wykład jest poświęcony historii sztuki polskiej od czasów Stanisława Augusta do okresu II Rzeczpospolitej. Uwzględnia wszystkie dziedziny sztuk plastycznych z naciskiem na architekturę, malarstwo, rysunek i rzeźbę. |
Pełny opis: |
Wykład jest poświęcony historii sztuki polskiej od czasów Stanisława Augusta do okresu II Rzeczpospolitej. Uwzględnia wszystkie dziedziny sztuk plastycznych z naciskiem na architekturę, malarstwo, rysunek i rzeźbę. Na zajęciach zostaną przedstawione główne nurty i tendencje w sztuce polskiej takie jak: klasycyzm, romantyzm, historyzm, akademizm, realizm, impresjonizm, symbolizm/modernizm i awangardy. Będą one ukazane na tle historycznym, politycznym i kulturowym epoki, przy uwzględnieniu przemian w dziedzinach literatury, filozofii, teatru czy techniki. Studenci poznają twórczość wybranych artystów, środowisk i grup artystycznych. W zakresie malarstwa i rzeźby szczególnie istotny będzie kontekst sztuki europejskiej – międzynarodowe kontakty polskich twórców, ich wyjazdy i pobyty zagraniczne służące wymianie koncepcji estetycznych. Omówione zostaną instytucjonalne ramy sztuki tego okresu – powstanie i funkcjonowanie szkolnictwa artystycznego, wystaw i stowarzyszeń. Kolejnym problemem będą przemiany w zakresie mecenatu, rynku sztuki oraz jej publicznej recepcji i krytyki. W części poświęconej architekturze oprócz kwestii estetycznych konwencji i ich ideologicznych uwarunkowań prezentacja obejmuje refleksję nad dokonującymi się w omawianym okresie przemianami krajobrazu architektonicznego, urbanistyką, konserwacją zabytków, a także zmieniającymi się instytucjonalnymi ramami pracy architekta, szkolnictwem architektonicznym. |
Literatura: |
Architektura, wybór,opracowania ogólne: J. Frycz, Restauracja i konserwacja zabytków architektury w Polsce 1795-1918, Warszawa 1975. T.S. Jaroszewski, Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Wrocław 1971. T.S. Jaroszewski, O siedzibach neogotyckich w Polsce, Warszawa 1981 T.S. Jaroszewski, Od klasycyzmu do nowoczesności, Warszawa 1996. Dzieje architektury w Polsce, Kraków br. [wyd. Kluszczyński] S. Lorentz, A. Rottermund, Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984 (wyd. 2: 1990). A. Miłobędzki, Zarys dziejów architektury w Polsce, Warszawa 1988 (wyd. 4 poprawione i uzupełnione) A.K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980 w zarysie,Warszawa 1988. M. Omilanowska, Kreacja – konstrukcja – rekonstrukcja. Studia z architektury XIX-XX wieku, Warszawa 2016 K. Stefański, Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005. J. Zachwatowicz, Architektura polska, Warszawa 1966. Malarstwo, rzeźba, grafika: K. Mikocka-Rachubowa, Rzeźba polska XIX wieku. Od klasycyzmu do symbolizmu. Katalog zbiorów. Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1993 S. Kozakiewicz, Malarstwo polskie. Oświecenie. Klasycyzm. Romantyzm, Warszawa 1976 A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romantyzm. Historyzm. Realizm, Warszawa 1989 J. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa 2003 J. Malinowski, Imitacje świata. O polskim malarstwie i krytyce artystycznej drugiej połowy XIX wieku, Kraków 1987 M. Poprzęcka, Czas wyobrażony. O sposobach opowiadania w polskim malarstwie XIX wieku, Warszawa 1975 W. Juszczak, Malarstwo polskiego modernizmu, Gdańsk 2004 Koniec wieku. Sztuka polskiego modernizmu 1890–1914. Katalog wystawy, pod. red. E. S. Charazińskiej i Ł. Kossowskiego, MNW, Warszawa 1997 P. Szubert, Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku, Warszawa 1995 I. Luba, Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2004 I. Luba, Duch romantyzmu i modernizacja. Sztuka oficjalna Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 2012 A. Sieradzka, Art Déco w Europie i w Polsce, Warszawa 1996 A. Turowski, Budowniczowie świata. Z dziejów radykalnego modernizmu w sztuce polskiej, Kraków 2000 Wyprawa w dwudziestolecie, red. K. Nowakowska-Sito, kat. wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie 2008, Warszawa 2008 S. Czekalski, Awangarda i mit racjonalizacji. Fotomontaż polski okresu dwudziestolecia międzywojennego, Poznań 2000 |
Efekty uczenia się: |
Student umie opisać sztukę polską omawianego okresu identyfikując i wartościując zjawiska i problemy szczególnie istotne. Potrafi rozpoznać, określić czas powstania i autorstwo dzieł szczególnie ważnych. Ma podstawową wiedzę w zakresie najważniejszych artystycznych kierunków, ruchów, tendencji, środowisk od XVIII do 1939 r. K_W02 zna podstawową terminologię historyczno- artystyczną dotyczącą dzieł sztuki, w szczególności w zakresie przyporządkowywania konkretnych prac poszczególnym nurtom i tendencjom w sztuce nowoczesnej polskiej; K_W03 ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu historii sztuki nowoczesnej polskiej, obejmującą dzieje, teorię i metodologię dyscypliny; K_W04 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu historii sztuki nowoczesnej polskiej w ujęciu chronologicznym, tematycznym i problemowym, w zakresie najważniejszych artystycznych kierunków, ruchów, tendencji, środowisk; K_W16 ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki nowoczesnej polskiej z innymi dziedzinami nauki, jak historia, filozofia, antropologia, nauki społeczne i polityczne, wiedza o kulturze, religii i literaturze. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład zakończy się wspólnym egzaminem pisemnym, (z częścią wizualną – rozpoznawanie i datowanie obiektów oraz częścią opisową), z jedną wspólną oceną |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT WYK
SO WYK
|
Typ zajęć: |
Wykład, 28 godzin, 30 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Michał Boniecki, Krzysztof Dziuba | |
Prowadzący grup: | Michał Boniecki, Krzysztof Dziuba | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet DEMO.