Historia sztuki współczesnej powszechnej, wykład

obowiązkowe

Wykład ma na celu usystematyzowanie wiedzy na temat

sztuki współczesnej.

Wykład ma na celu usystematyzowanie wiedzy na temat

sztuki współczesnej poprzez przybliżenie i

scharakteryzowanie najważniejszych dla tego okresu zjawisk,

współtworzących je artystów oraz omówienie przełomowych

wystaw. Naszym zadaniem będzie nie tylko prześledzenie

zmian jakie zachodziły w sztuce od przełomu XIX i XX

wieku, lecz przede wszystkim zrozumienie ich przyczyn oraz

konsekwencji, które obserwujemy w sztuce do dziś.

Dlatego też sporo czasu poświęcone zostanie założeniom

ideowym poszczególnych zjawisk oraz omówieniu kontekstu,

w którym się wyłaniały, co pozwoli na usytuowanie ich nie

tylko względem poprzedników (poprzez ciągłość i/bądź

zerwanie), lecz również na dostrzeżenie ich relacyjności i

paraleli w stosunku do konkretnych procesów społecznych,

geopolitycznych, ekonomicznych czy kulturowych.

Zagadnienia szczegółowe: „zawieszenia percepcji” – sztuka,

społeczeństwo i technologia u progu XX wieku: kubizm,

futuryzm; sztuka i „Wielka Wojna” oraz utopie społeczne:

ekspresjonizm, Nowa Rzeczowość, dadaizm,

konstruktywizm, Bauhaus i De Stijl; nowa sztuka dla nowego

człowieka/sztuka w obliczu reżimów totalitarnych,

parapolityki i zimnej wojny: realizm socjalistyczny, sztuka III

Rzeszy, ekspresjonizm abstrakcyjny, modernizm jako

ideologia; sztuka jako odpowiedź na standardyzację w

społeczeństwach rozwiniętego kapitalizmu: world goes pop,

minimalizm; przełom konceptualny i narodziny krytyki

instytucjonalnej; upolitycznienie sztuki po 1968 roku –

emancypacje i choreografie artystycznego protestu:

happening/performans, Fluxus; Międzynarodówka

Sytuacjonistyczna, feminizm, postkolonializm; sztuka a

polityka po 1989 roku: agorafobia/agorafilia w sztuce i

sztuka w przestrzeni publicznej; sztuka w obliczu

globalizacji i biennalizacji życia artystycznego; nowe

praktyki artystyczne jako reakcja na alienację i

spektaklowość: estetyka relacyjna/partycypacja.

Foster H., Krauss R., Art Since 1900 Modernism,

Antimodernism And Postmodernism; Thames&Hudson

2016;

A Companion to Contemporary Art since 1945, red. A.

Jones, Blackwell 2006;

Walther Ingo F., ART of the 20th Century, Köln 2000;

Porębski M., Granica współczesności 1909-1925,

Warszawa 1989;

Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980;

Elger D., Expressionism: A Revolution in German Art,

Köln 2002;

Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978;

Lista, G., Futuryzm, Warszawa 2002;

Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983;

Strożek P., Nic, to znaczy wszystko. Interpretacje

niemieckiego dada, Warszawa 2016;

Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973;

Passeron R., Encyklopedia surrealizmu, Warszawa 1993;

Overy P., De Stijl, Warszawa 1979;

Naylor G., Bauhaus, Warszawa 1977;

Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979;

Turowski A., Budowniczowie świata, Kraków 2000;

Krakowski P., Sztuka Trzeciej Rzeszy, Kraków 2002;

Guilbaut S., Jak Nowy Jork ukradł ideę sztuki

nowoczesnej, Warszawa 1992;

Godfrey M., Abstraction and the Holocaust, Yale

University Press 2007.

Hussakowska M., Minimalizm, Kraków 2003;

Biesenbach K., Political Minimal, kat. wyst., 2008.

O’Doherty, Biały sześcian od wewnątrz. Ideologia

przestrzeni galerii, Gdańsk 2015;

Pawłowski T., Happening, Warszawa 1988;

Carlson M., Performans, Warszawa 2007;

Fischer-Lichte E., Estetyka performatywności, Kraków

2008;

Goldberg RoseLee, Performance Art. From Futurism to the

Present, London 2011;

Chadwick W., Kobiety, sztuka i społeczeństwo, Poznań

2015;

Grace Glueck, Emily Genaeur, A Documentary Herstory of

Women Artists in Revolution, Primary Information 2021

Dziamski G., Przełom konceptualny, Poznań 2010;

Camnitzer L., Farver J.,Weiss R., László Beke (red.),

Global Conceptualism: Points of Origin, 1950s-1980s,

Michigan 1999.

Crow Thomas E., The Long March of Pop: Art, Music, and

Design, 1930-1995, Yale University Press 2014.

Matthew Israel, Kill for Peace: American Artists Against

the Vietnam War, University of Texas Press, 2013.

Foster H., Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX

wieku, Kraków 2010;

Guzek Ł., Sztuka instalacji. Zagadnienie związku

przestrzeni i obecności w sztuce współczesnej, Warszawa

2007;

Dziamski G., Sztuka u progu XXI wieku, Poznań 2002;

Piotrowski P., Agorafilia. Sztuka i demokracja w

postkomunistycznej Europie, Poznań 2010;

Piotrowski P., Znaczenia modernizmu, Poznań 1999;

Piotrowski P., Muzeum krytyczne, Poznań 2011;

Alberro A., Institutional critique: an anthology of artists'

writings, MIT 2009.

David C. (red.), Documenta 10, Kassel 1997;

Enwezor O. (red.), Documenta 11, Kassel 2002;

Bishop C., Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i

polityka widowni, Warszawa 2015.

Yates McKee, Strike Art. Contemporary Art and the Post-

Occupy Condition, London/New York 2016.

Graw I., High Proce. Art Between the Market and

Celebrity Culture, Sternberg Press, 2009.

Student / studentka:

K_W02 zna podstawową terminologię historyczno-artystyczną

dotyczącą dzieł sztuki, w szczególności w zakresie

przyporządkowywania konkretnych prac poszczególnym nurtom

i tendencjom w sztuce współczesnej;

K_W03 ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu historii

sztuki współczesnej, obejmującą dzieje, teorię i metodologię

dyscypliny;

K_W04 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu

historii sztuki współczesnej w ujęciu chronologicznym,

tematycznym i problemowym, w zakresie najważniejszych

artystycznych kierunków, ruchów, tendencji, środowisk;

K_W16 ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki

współczesnej z innymi dziedzinami nauki, jak historia, filozofia,

antropologia, nauki społeczne i polityczne, wiedza o kulturze,

religii i literaturze.

Esej, praca pisemna.