Narracja. Opowieści w sztuce 1300-1520

nieobowiązkowe

Analiza ujęć narracyjnych w sztuce 1300-1520

Podczas zajęć studenci zapoznają się ze sposobami kreowania

narracji w sztuce. Podejmując analizę cykli przedstawień legend

świętych i innych opowieści sakralnych oraz świeckich, studenci

będą stawiać pytania o istotę różnych form ujęć narracyjnych.

Jaka była intencja tworzenia tych przedstawień? Jakie są źródła

treści i formy? Jakie tematy preferowano? Jaki był kontekst

historyczno-kulturowy, w których powstawały? Jaka jest relacja

rozległych opowieści z przestrzenią, do której ich przeznaczono?

Przykłady będą pochodziły z najlepszych realizacji artystycznych

w sztuce europejskiej.

- M. Skubiszewska, Malarstwo Italii w latach 1250–1400,

Warszawa 1981.

- J. Białostocki, Sztuka XV wieku. Od Parlerów do Dürera,

Warszawa 2010.

- Antoni Ziemba, Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380–1500,

tom I-III, Warszawa 2008-2015.

- B. Zs. Szakács, The visual world of the Hungarian Angevin

Legendary, Budapest 2016.

K_U07: posiada umiejętność merytorycznego argumentowania

oraz umiejętność wyciągania wniosków z przeprowadzonej

analizy ujęć narracyjnych;

K_U11: posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych

w języku polskim, dotyczących zagadnień związanych z

budowaniem narracji w sztuce;

K_U12: ma umiejętności językowe w zakresie wykorzystania

literatury naukowej w dziedzinie historii sztuki, zgodnie z

wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego

Systemu Opisu Kształcenia Językowego;

K_U13: potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w

niej role słuchacza, dyskutanta i referenta;

K_W02: zna podstawową terminologię historyczno-artystyczną

dotyczącą ikonografii dzieł sztuki;

K_W03: ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu historii

sztuki, obejmującą dzieje, teorię i metodologię badań nad

wizualną formą treści narracyjnych;

K_W17: zna i rozumie podstawowe metody analizy i

interpretacji obiektów sztuki, stosowane w historycznej i

aktualnej historii sztuki i potrafi je dostosować do badania

konkretnego dzieła.

Zaliczenie na podstawie prezentacji na wybrany temat z listy

zagadnień, podanej przez prowadzącego.