Proseminarium wyższe prof. R. Kasperowicz

proseminaria

Seminarium z dziejów teorii sztuki, estetyki i szeroko pojętej literatury o sztuce, ze szczególnym uwzględnieniem refleksji nad sztukami i metodologią historii sztuki w Anglii i Niemczech w XVIII-XXI wieku.

Seminarium poświęcone jest badaniu różnych aspektów teorii sztuki w kontekście pytań o związki i korespondencje pomiędzy sztukami, sporów o poznawcze walory sztuk i doświadczenia estetycznego, relacji pomiędzy teorią sztuki a historią sztuki i innymi dziedzinami refleksji nad sztukami jako elementami szerszego zamysłu nad istotą twórczości i funkcjami kultury. Szczególny nacisk zostaje położony na kształtowanie się relacji pomiędzy teorią sztuki, estetyką i krytyką w epoce oświeceniowo-romantycznego przełomu. Szczegółowe tematy realizowane w ramach seminarium magisterskiego są uzależnione od zainteresowań badawczych uczestników.

Bibliografia opracowywana indywidualnie dla każdego uczestnika seminarium w zależności od tematu pracy magisterskiej.

K2_W04; K2_W06; K2_W07; K2_U01; K2_U02; K2_U03; K2_U04; K2_U05; K2_U06; K2_U07; K2_U08; K2_U09; K2_U11; K2_U12; K2_U13; K2_U14; K2_K01; K2_K02; K2_K03; K2_K04; K2_K05

Uczestnicy seminarium dysponują pogłębioną wiedzą z zakresu dziejów teorii sztuki i estetyki, a także metodologii historii sztuki, uwzględniwszy szczególnie naturę relacji pomiędzy teorią sztuki i praktyką artystyczną. Posiadają znajomość podstawowych reguł samodzielnej pracy badawczej historyka sztuki i zasad pisania tekstu o charakterze naukowym. Studenci zyskują umiejętność sporządzania stanu badań, odpowiedniego doboru literatury fachowej, korzystania ze źródeł archiwalnych (w zależności od tematu badań), krytycznej interpretacji tekstów i dzieł sztuki. Całoroczne zajęcia, prowadzone w formie konwersatoryjnej, rozwijają umiejętności krytycznej oceny, dyskusji i argumentacji, kompetencje personalne i społeczne uczestników seminarium. Kolejne etapy pracy są omawiane podczas dyżurów prowadzącego zajęcia oraz w trakcie zajęć, w ramach dyskusji angażującej wszystkich uczestników.

Student zna i rozumie:

ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki;

ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych;

zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki.

Student potrafi:

wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy;

wykorzystywać pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla historii sztuki;

integrować wiedzę z różnych dyscyplin w zakresie historii sztuki oraz zastosować ją w nietypowych sytuacjach profesjonalnych;

przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym;

stosować umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, samodzielnego formułowania wniosków i krytycznych wypowiedzi oraz tworzenia syntetycznych podsumowań;

stosować umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach;

potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik informacyjno-komunikacyjnych ze specjalistami z zakresu historii sztuki oraz dziedzin nauki i dyscyplin pokrewnych oraz niespecjalistami, w języku polskim i języku obcym, a także popularyzować wiedzę o humanistyce oraz wytworach kultury i jej instytucjach;

stosować pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych w języku polskim i języku obcym uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki;

Stosować pogłębioną umiejętność przygotowania wystąpień ustnych, w języku polskim i języku obcym, w zakresie historii sztuki lub w obszarze leżącym na pograniczu pokrewnych dyscyplin naukowych;

stosować umiejętność zróżnicowanego wykorzystywania technologii informacyjnej w nauce i pracy, potrafi rozwijać aktywność poznawczą i umiejętności samodzielnego zdobywania wiedzy z wykorzystaniem technologii informacyjnej;

świadomie stosować swoją wiedzę z zakresu historii sztuki i umiejętności warsztatowych oraz rozumie potrzebę pogłębiania ich przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób;

potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, planować własne przedsięwzięcia badawcze, jak też czuwać nad realizacją zadań zbiorowych;

potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, planować własne przedsięwzięcia badawcze, jak też czuwać nad realizacją zadań zbiorowych.

Student jest gotów do:

odpowiedniego określenia priorytetów służących realizacji określonego przez siebie lub innych zadania;

aktywnego uczestniczenia w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy i świata;

przekuwania projektów w profesjonalne działania o charakterze badawczym, muzealniczym lub wystawienniczym, myśląc w sposób przedsiębiorczy i działając na rzecz dobra wspólnego;

prawidłowego identyfikowania i rozstrzygania dylematów związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki;

systematycznego uczestnictwa w życiu kulturalnym, interesowania się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce.

Warunkiem zaliczenia seminarium jest:

- złożenie pracy seminaryjnej/magisterskiej w formie pisemnej.

- prezentacja w semestrze zimowym (omówienie wstępnego tytułu i konspektu pracy, stanu badań, bibliografii)

- przedstawienie części pracy na zajęciach w semestrze letnim

- obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze).

Kryteria oceny pracy magisterskiej są tożsame z kryteriami obowiązującymi w tym zakresie w Instytucie Historii Sztuki UW:

- kryteria merytoryczne (zakres tematu, oryginalność wniosków, wykorzystanie źródeł archiwalnych, odpowiednio dobrana bibliografia)

- kryteria formalne (zgodność tytułu z treścią, przejrzysty układ pracy, poprawnie sporządzone odnośniki, umieszczenie spisu treści, bibliografii, spisu ilustracji)

- kryteria poprawności językowej (stylistyczne, gramatyczne, ortograficzne).